Afscheid nemen van 2011

Hallo Allemaal,

Wat een bewogen en vooral kl… jaar was 2011 zeg. Met ups en downs maar vooral downs.

Wat ben ik blij dat dit jaar voorbij is want 2012 betekend weer een jaar dichterbij 2013. Het jaar dat we hopelijk klaar zijn en mijn meisje weer een normaal leven kan lijden.

De afgelopen weken gingen weer super mijn meisje heeft genoten van de weken voor kerst en de kerst. Op school heeft ze kerst kunnen vieren en zo voor de kerstvakantie was ze helemaal bij met haar werk dus dat is ook super. Wat zijn we dan ook trots op haar dat ze ondanks dat ze veel mist op school toch zo bij blijft.

Verleden week donderdag even een domper in het ziekenhuis. Amber heeft zo’n hekel aan een vingerprik en we hebben dus afgesproken dat het bloed voortaan uit haar kastje gehaald zou worden. Nou waren ze het donderdag vergeten om uit haar kastje te halen en net toen haar naald weer uit het kastje was kwam de zuster daarmee. Dus nu moest ze alsnog een vingerprik. Ach ze was de hele ochtend vrolijk geweest, er kwam zelf een fotograaf aan haar bed die een heleboel foto’s heeft gemaakt. en maar gek doen maar op dat moment sloeg mijn vrolijke meisje metteen over in een verdrietig hoopje dat allemaar riep ik wil geen prik, ik wil geen prik. Met een zere vinger en een verdrietig meisje ging ik weer naar huis.De zuster heeft wel honderd keer haar excusses aangeboden maar ja daar werd amber niet vrolijker van.

De kerst was lekker met familie bij elkaar. Kerstavond bij opa en oma den edel. Met kadootjes onder de boom. 1e kerstdag eerst bij de hele familie boonstoppel en daarna op de sportschool met de familie van der Ende. Wat heeft ze genoten zeg. Lekker gesjoeld met opa Boon en op de sportschool een dansje opgevoerd met elles en britt. Was wel heel ontroerend om je meisje daar te zien dansen op het podium. Even geen ziekte of ziekenhuizen, even gewoon Amber!

2e kerstdag s’morgens effe lekker niks en s’middags even naar opa en oma Boon. Lekker dammen met opa en ome ralph. s’avonds thuis hebben we lekker gegourmet. En oh wat heeft ze goed gegeten want ja zelf koken is toch wel heel erg leuk.

Afgelopen donderdag kwam opa Boon haar even halen om bij de schaatsbaan in Gouda te gaan kijken. Maar omdat het regende belandde ze bij de mac donalds en daar vroeg opa waar ze heen wilde. Naar de dierentuin opa en ja hoor opa nam haar lekker mee naar de dierentuin! Weer een dag genieten vooral omdat ze vrijdag voor de laatste keer de Dox gaat krijgen waar ze altijd een paar dagen ziek van wordt.

Vrijdags me papa en thijs naar het ziekenhuis. De laatste keer Dox en hopelijk de laatste keer een paar dagen ziek zijn met veel pijn. Het lijkt gelijk wel een soort afsluiting van 2011. Vanaf nu alleen 2 x per week erminase en 1 x in de 3 weken vincristine.

Nog 24 Chemo’s en dan zijn we alweer klaar met dit blok. Het schiet gelukkig al op. Op 12 Januari heeft amber weer een beenmergpunctie waar ze weer gaan kijken hoe de vorderingen zijn. Altijd weer spannend!

Lieve Allemaal, Heel erg bedankt voor al jullie lieve woorden, steun en medeleven het afgelopen jaar. Het deed ons erg goed te weten dat we er niet alleen voor stonden en we altijd op jullie terug konden vallen. We gaan er weer voor in 2012 . Hopelijk een jaar van liefde, geluk, hoop, gezondheid en genzing voor iedereen! We zullen vechten tegen deze ziekte tot het bittere eind!

 

groetjes wendy

We blijven vechten

Het is weer even geleden dat ik wat gepost heb. En ja geen nieuws is goed nieuws he. Nou dat is ook zo. Het is de afgelopen 3 weken echt super gegaan met Amber. Tussen de chemo’s door is ze gewoon naar school gegaan en ondergaat alles goed.Ze is naar de judo geweest en heeft lekker veel gezwommen.

Wat heerlijk om alles weer een beetje normaal te hebben. Huppelend liep amber elke keer het ziekenhuis binnen om gelijk te vragen of conradien er is. ( dat is de knutselzuster van het ziekenhuis ) Want me haar maakt ze de mooiste kunstwerkjes.

Op school gaat het ook super. Ze is nu bezig met keersommen en heeft elke week toets waarbij ze meestal 0 fout heeft. Ze is ook helemaal bij met de andere kinderen wat enorm knap is omdat ze toch wel een hoop mist. Wat zijn we trots op haar.

Ze is ook bij nikki wezen spelen die net 2 broertjes heeft gekregen en met trots verteld ze dan dat ze ze heeft vastgehouden en dat ze ze zo lief vind. Ben zo blij dat het spelen en de kinderfeestjes gewoon door blijven gaan want zo blijft alles voor haar zo normaal mogelijk en kan ze genieten van alle mooie momenten.

Afgelopen donderdag heeft ze weer die Rotchemo gehad. Hij is een week verplaatst zodat ze zich goed zou voelen tijdens de sinterklaas en straks met de kerst. Tot zondag ging het super maar vanaf gisterenochtend ging het weer mis. Amber is weer enorm moe en heeft weer veel pijn.

Toen het tijd was om naar het ziekenhuis te gaan had ik een huilende amber dat ze het allemaal niet meer wilde en dat ze niet naar het ziekenhuis wilde. Zo moeilijk om haar zo te zien. Kan ook niet zeggen dat ze eventjes moet volhouden want we moeten nog zo lang. En ja we moeten he we hebben geen keuze. In het ziekenhuis aangekomen ging het wel weer maar er lag geen chemo klaar dus we mochten weer lekker wachten. Heel fijn als je meisje eigenlijk niet wil en zich beroerd voeld. Toen de chemo er eindelijk was hebben we lekker samen gewiied. Opeens werd ze niet lekker en alles wat ze s’middags gegeten had kwam er weer uit. Zo sneu want ze bleef maar gaan. Gelukkig viel ze in de auto in slaap en toen ze thuis weer wakker werd voelde ze zich al minder misselijk.

Gelukkig gaat het slapen goed maar voeld ze zich nog steeds erg moe en heeft ze best wel veel pijn. Maar ons bikkeltje wil geen asperine en geen morfine druppels want het valt allemaal wel mee zegt ze. Hopelijk knapt ze snel weer wat op zodat we weer een beetje “normaal” kunnen leven. Goed nieuws is wel dat we 29 december de laatste keer deze rot chemo hebben en dat ze daarna als het goed is niet zoveel last meer heeft maar de tijd zal het leren.

Na gisteren nog 29 chemo’s te gaan tot 20 Maart en daarna gaan we weer opnieuw aftellen want dan gaan we als het goed is naar 1 x per week dus wordt het wat minder intensief. We tellen af en genieten van elk goed moment en hopen dat alle slechte dagen snel voorbij gaan.

Ik hou jullie op de hoogte

 

groetjes wendy